Γαλάτσι

I

Πόλη (υψόμ. 160 μ., 58.640 κάτ.) του νομού Αττικής, στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, της οποίας ουσιαστικά αποτελεί προάστιο. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου της νομαρχίας Αθηνών.

II

(Galati). Πόλη (330.276 κάτ. το 1998) της ανατολικής Ρουμανίας, πρωτεύουσα του ομώνυμου διαμερίσματος (4.425 τ. χλμ., 642.759 κάτ. το 1998). Είναι χτισμένη στην αριστερή όχθη του Δούναβη, μεταξύ της συμβολής των ποταμών Σίρετ και Προύθου, σε πεδινή περιοχή. Μετά την παραχώρηση της Βεσσαραβίας στην πρώην ΕΣΣΔ έγινε μεθοριακή πόλη. Ιδρύθηκε στις αρχές του 15ου αι. ως τόπος καταφυγής ομάδων Αρμενίων και υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο από τον Μεσαίωνα.

Παλαιότερα η ελληνική παροικία του Γ. ήταν μεγάλη, γι’ αυτό και η πόλη είχε έντονο ελληνικό χρώμα, με ελληνικά σχολεία, βιβλιοθήκες και διάφορες άλλες μορφωτικές και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Πριν από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, οι Έλληνες του Γ. αποτελούσαν έναν από τους σπουδαιότερους πυρήνες της Φιλικής Εταιρείας, η οποία είχε οργανώσει εκεί την πρώτη Εφορία με την επωνυμία Αρχίδαμος και εκεί κηρύχτηκε η Επανάσταση με την εξουδετέρωση της τουρκικής φρουράς του Γ. και πολλών Τούρκων κατοίκων. Η επίθεση αυτή έγινε από τον Βασίλη Καραβία από την Ιθάκη, τον οποίο είχε διορίσει χιλίαρχο ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Μετά την εξουδετέρωση της φρουράς, ο Καραβίας έφυγε για να συνενωθεί με τον Υψηλάντη, που είχε περάσει τον Προύθο. Οι Τούρκοι όμως κατόρθωσαν να κυριεύσουν την πόλη και αφού εξουδετέρωσαν τους Έλληνες κατοίκους, που είχαν οχυρωθεί στον ναό της Παναγίας, τη λεηλάτησαν. Και σήμερα ακόμα διακρίνεται η παλαιά από τη νέα πόλη, με πολλά αξιόλογα κτίρια, όπως ο ναός του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται από τον 16o αι.

Το Γ. αποτελεί σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο, λόγω του λιμανιού που απέχει περίπου 150 χλμ. από τη θάλασσα. Διαθέτει μία από τις μεγαλύτερες αγορές γεωργικών προϊόντων της περιοχής (δημητριακών), καθώς και δασικών προϊόντων των Καρπαθίων. Έχει όμως και ανεπτυγμένη αλευροβιομηχανία.